พ่อม่าย

พ่อม่าย - วี พนมภูไท

Lyrics by：อรรถพล นามวิชา

Composed by：อรรถพล นามวิชา

ขอพายกยอเว้า

เล่าขานถึงความซั่ว

ความหน้ามืดตามัว

ของพ่อม่ายสองลูกหล่า

ภรรยาเท้าดอกเลาตาย

ว้าเหว่เอกา

เพิ่นอยากหาคู่ซ้อนใหม่

กะเลยปันใจให้

สาวเจ้านามทองดำ

ย้อนกรรมบังตา

หรือว่าตัณหาหยับพาใจ

ให้เชื่อคำทองดำ

เอ่ยว่าขั่นโตอ้าย

กล้าฆ่าบุตรตาทั้งสอง

น้องจังสิฮ่วมซ้อน

เคียงอ้ายดอกพี่ซาย

มื่อต่อมาจังได้

เริ่มแผนการชาติซั่ว

ยามตะเว็นเทิงหัว

ตั๋วลูกทั้งสองเข้าป่าไป

ฟ้าวก่นดินลง

แล้วเอิ้นลูกคนใหญ่

มาโตนลงไวไว

พ่อขุดส่างให้กินน้ำ

ลูกผู้พี่บ่คิดว่าพ่อสิฆ่า

ฟ่าวโดดลงไปทันตา

ตามคำที่พ่อโตสั่ง

ทางพ่อกะฟ่าวโยน

ลูกผู้น้องลงตามหลัง

จอบโกยดินฝัง

ทั้งเป็นสองบุตรตา

พ่อจ๋าอย่าก่นดินลง

ดินมันผงสิเข้าในตาบักชายหล่า

กอดน้องทุรนทุราย

จนดินก้อนใหญ่กลบหน้า

สิ้นชีวา

ย้อนพ่อซั่วซ้าจรรไร

ลูกผู้พี่บ่คิดว่าพ่อสิฆ่า

ฟ่าวโดดลงไปทันตา

ตามคำที่พ่อโตสั่ง

ทางพ่อกะฟ่าวโยน

ลูกผู้น้องลงตามหลัง

จอบโกยดินฝัง

ทั้งเป็นสองบุตรตา

พ่อจ๋าอย่าก่นดินลง

ดินมันผงสิเข้าในตาบักชายหล่า

กอดน้องทุรนทุราย

จนดินก้อนใหญ่กลบหน้า

สิ้นชีวา

ลูกผู้พี่บ่คิดว่าพ่อสิฆ่า

ฟ่าวโดดลงไปทันตา

ตามคำที่พ่อโตสั่ง

ทางพ่อกะฟ่าวโยน

ลูกผู้น้องลงตามหลัง

จอบโกยดินฝัง

ทั้งเป็นสองบุตรตา

พ่อจ๋าอย่าก่นดินลง

ดินมันผงสิเข้าในตาบักชายหล่า

กอดน้องทุรนทุราย

จนดินก้อนใหญ่กลบหน้า

สิ้นชีวา

ย้อนพ่อชั่วช้าจรรไร

พอฆ่าลูกน้อยตายพลัน

กลับมาทวงคำทองดำน้อง

บัดนี้โตอ้ายฆ่าลูกทั้งสอง

เพื่อสิได้ครองคนไคร

แต่ทางทองดำบัดกลับคำแปปิ้น

ขนาดดวงใจสองชีวิน

เจ้ายังดับสิ้นชีวาได้

เกิดมามื่อนึงเจ้าฆ่าข่อยเฮ็ดจังใด๋

ฟ่าวหนีไปให้ไกล

เด้อบักห่า

ฮ้องไห้กลับมา

จุดที่เจ้าของลงมือฆ่า

ขุดหาสองแก้วตา

ใต้พสุธาที่ฝังไป

โอบกอดกายา

ที่ปราศจากลมหายใจ

จบคำเล่าขาน

ตำนานพ่อม่ายใจทราม