ม้ากับแพะ

ม้ากับแพะ - สาวแย้ เจติยา

Written by：Sure Entertainment

ลมพัดปลายแต้

คึดฮอดอีแม่แท้เด้ แท้เด้

ฟังเพลงกล่อมโอละเห่

เป็นนิทานพื้นบ้านเก่าก่อน

คึดฮอดตอนเป็นเด็กน้อย

อีแม่ข้อยละเพิ่นเว้าก่อนนอน

ได้ฟังยามใด๋ฮำฮอน

นิทานก่อนนอน

เรื่องเก่าคราวหลัง

นิทานเรื่องหนึ่งแม่เว้า

จำได้คร่าวๆ

เรื่องเก่าของแม่

นิทานเรื่องม้ากับแพะ

ที่อีแม่เคยเว้าสู่ฟัง

งงจนฮอดมื้อนี้

งงอหลี ข้อยงงอย่างจัง

ฟังเด๊อสิเว้าสู่ฟัง

กาลครั้งโบราณนานมา

เจ้าม้าตัวโตอวกโอ้เสียงตน

เขาบอกว่าคน

ยังเรียนแบบเสียงม้า

ส่วนเจ้าแพะก็ไม่ยอมน้อยหน้า

เอ่ยปากขึ้นมาว่า

เสียงข้าสิแน่

เวลาคนเรียนก็ยังฮ้อง แบะๆ

ม้าว่าข้าก็แน่คนก็เรียน ฮี้ๆ

เจ้าแพะเลยถามหากว่าเสียงใครดี

มันต้องมีกรรมการเป็นกลาง

กรรมการคือเจ้านกขุนทอง

เลยบอกทั้งสองมาร้องให้ฟัง

ให้ม้าร้องก่อน

และร้องตามหลัง

ต่างก็ร้องเสียงดัง

ว่า ฮี้แบะ ฮี้แบะ

ว่า ฮี้แบะ ฮี้แบะ

ม้ากับแพะก็ยังร้องกันไป

สลับเสียงไป

ไม่มีใครยอมแพ้

ทั้งแพะทั้งม้าร้องจนเหนื่อยแอ้แล่

สรุปไม่มีใครแพ้

ฮี้แบะ ฮี้แบะ ฮี้แบะ กันทั้งวัน

เท่าที่รู้ๆ

ว่าเสียงของหมูมันฮ้องอู๊ดๆ

เสียงไก่ เสียงกา เสียงอูฐ

เสียงตุ๊กแก เสียงจักจั่น

เสียงร้องสัตว์ทุกชนิด

มันก็ร้องออกมาต่างกัน

แปลกใจม้ากับแพะเหมือนกัน

ยามร้องแข่งกัน

ว่า ฮี้แบะ ฮี้แบะ

ว่า ฮี้แบะ ฮี้แบะ

ฮี้แบะ ฮี้แบะ

เท่าที่รู้ๆ

ว่าเสียงของหมูมันฮ้องอู๊ดๆ

เสียงไก่ เสียงกา เสียงอูฐ

เสียงตุ๊กแก เสียงจักจั่น

เสียงร้องสัตว์ทุกชนิด

มันก็ร้องออกมาต่างกัน

แปลกใจม้ากับแพะเหมือนกัน

ยามร้องแข่งกัน

ว่า ฮี้แบะ ฮี้แบะ

ว่า ฮี้แบะ ฮี้แบะ

ฮี้แบะ ฮี้แบะ