แก่จนป่านนี้คงเป็นไอ้ต้าวต่อไปวอนขอเพียงเธอแค่หางตา

แก่จนป่านนี้คงเป็นไอ้ต้าวต่อไปวอนขอเพียงเธอแค่หางตา - ดวงดาว เดียวดาย

Lyrics by：Prapun Suntorntithi

Composed by：Prapun Suntorntithi

Arranged by：Prapun Suntorntithi

Produced by：Prapun Suntorntithi

เธอคือนางฟ้าอยู่บนนภา

เพียงก้าวลงมามาให้ถูกรักใช่ไหม

เธอมาเพื่อสอนให้ดวงตา

ได้เห็นว่าอะไร

รู้ความในปิดไว้ไม่กล้าจะบอกสักที

ว่าแก่จนป่านนี้มันคงไม่มีอะไร

จะสู้หนุ่มขาวก็คงจะมีแต่ใจ

จะสุขจะหวานก็คงต้องคานออกไป

บอกใจว่าสังขารไม่ดี

เราเองจะเอาอย่างไร

ไอ้ความเก๋านั้นแต่ตัวแต่ใจ

จะเด็ดดอกฟ้าก็คงไม่ผ่านกระได

ดันสูงและขาก็ไม่ดี

มีใจต้องทำอย่างไร

คนอย่างเขาก็คงไม่ทันอะไร

แก่จนป่านนี้คงเป็นไอ้ต้าวต่อไป

วอนขอเพียงเธอแค่หางตา

เธอคือนางฟ้าอยู่บนนภา

เพียงก้าวลงมามาให้ถูกรักใช่ไหม

เธอมาเพื่อสอนให้ดวงตา

ได้เห็นว่าอะไร

รู้ความในปิดไว้ไม่กล้าจะบอกสักที

เธอคือนางฟ้าอยู่บนนภา

เพียงก้าวลงมามาให้ถูกรักใช่ไหม

เธอมาเพื่อสอนให้ดวงตา

ได้เห็นว่าอะไร

รู้ความในปิดไว้ไม่กล้าจะบอกสักที

ว่าแก่จนป่านนี้มันคงไม่มีอะไร

จะสู้หนุ่มขาวก็คงจะมีแต่ใจ

จะสุขจะหวานก็คงต้องคานออกไป

บอกใจว่าสังขารไม่ดี

เราเองจะเอาอย่างไร

ไอ้ความเก๋านั้นแต่ตัวแต่ใจ

จะเด็ดดอกฟ้าก็คงไม่ผ่านกระได

ดันสูงและขาก็ไม่ดี

มีใจต้องทำอย่างไร

คนอย่างเขาก็คงไม่ทันอะไร

แก่จนป่านนี้คงเป็นไอ้ต้าวต่อไป

วอนขอเพียงเธอแค่หางตา

มองเถอะนางฟ้าเพียงแค่หันมา

ทำให้รู้ว่าเธอมีใจป่านเท่านั้น

จะไม่ขออะไรเลยไม่ขอความสำคัญ

แค่ขอวันเวลาได้ยิ้ม

ได้เชยได้ชมอย่างนี้ก็พอ

เธอคือนางฟ้าอยู่บนนภา

เพียงก้าวลงมามาให้ถูกรักใช่ไหม

เธอมาเพื่อสอนให้ดวงตา

ได้เห็นว่าอะไร

รู้ความในปิดไว้ไม่กล้าจะบอกสักที

เธอคือนางฟ้าอยู่บนนภา

เพียงก้าวลงมามาให้ถูกรักใช่ไหม

เธอมาเพื่อสอนให้ดวงตา

ได้เห็นว่าอะไร

รู้ความในปิดไว้ไม่กล้าจะบอกสักที

ว่าแก่จนป่านนี้มันคงไม่มีอะไร

จะสู้หนุ่มขาวก็คงจะมีแต่ใจ

จะสุขจะหวานก็คงต้องคานออกไป

บอกใจว่าสังขารไม่ดี

เราเองจะเอาอย่างไร

ไอ้ความเก๋านั้นแต่ตัวแต่ใจ

จะเด็ดดอกฟ้าก็คงไม่ผ่านกระได

ดันสูงและขาก็ไม่ดี

มีใจต้องทำอย่างไร

คนอย่างเขาก็คงไม่ทันอะไร

แก่จนป่านนี้คงเป็นไอ้ต้าวต่อไป

วอนขอเพียงเธอแค่หางตามอง